8 eetbare pompoensoorten (en zo kweek je ze zelf)

We weten allemaal hoe een pompoen eruitziet, nietwaar? Groot, rond en oranje. Hij vervoert prinsessen naar een bal of staat gemeen te grijnzen naast onze voordeur, al dan niet met een lampje erin… Sommige pompoensoorten zijn ook nog eens erg lekker! Wij tippen 8 eetbare pompoenen en vertellen je hoe je ze kweekt.

Grofweg kun je pompoenen opdelen in twee categorieën: eetbare pompoenen en sierpompoenen. Die laatste soorten hebben een harde schil, weinig vruchtvlees, smaken bitter en van het eten ervan kun je ziek worden. Gelukkig zijn heel veel soorten wel eetbaar en die smaken uitstekend, bijvoorbeeld in soepen en taarten.

Pompoenen zaai je eind april binnen voor bij 18–21 °C. Stop één zaadje in een kweekpotje van 7,5 cm. Hard de snel groeiende plantjes af en plant ze na IJsheiligen uit op een zonnige, beschutte plek. Pompoenen zijn gulzige planten, dus meng voor het uitplanten veel compost of mest door de grond. Geef ze verder regelmatig voeding en (bij droogte) water. Plant hooguit één pompoenplant per meter en bescherm jonge planten tegen slakken.

De beste pompoenen hebben een heerlijke, geurige smaak waarin je de herfst proeft. Dit zijn een aantal van onze favorieten:

De pompoen ‘Sweet Dumpling’ soort produceert tientallen kleine vruchten die perfect zijn om in hun geheel te bereiden. De vruchten hebben mooi groene ribben. Het vruchtvlees is oranje en smaakt goed.

Dit is ‘m: de traditionele Halloweenpompoen. Hij produceert ronde, feloranje vruchten die perfect zijn om uit te snijden, maar ook heerlijk om te eten.

Deze lichtgekleurde ‘Crown Prince’-pompoen kun je heel goed bewaren, want hij blijft meerdere maanden goed. Het stevige en feloranje vruchtvlees smaakt een beetje naar zoete aardappel.

Dit is een goede allrounder die je in de supermarkt veel tegenkomt. Deze pompoenplant krijgt tientallen kleine vruchten met stevig oranje vruchtvlees. Rooster de flespompoen ‘Butternut’ langzaam en besprenkel hem met olijfolie om er optimaal van te genieten.

De meeste kinderen vinden deze soort met zijn griezelige wrattenhuid heel spannend. Onder de pukkels en bulten van de ‘Knucklehead’ pompoen bevindt zich compact en geel vruchtvlees – perfect voor pompoentaarten.

De ‘Kabocha’-pompoen wordt geroemd om zijn intense smaak. Er zijn verschillende varianten, maar de planten zijn allemaal compact en zullen kleinere tuinen niet overgroeien. De vruchten zijn klein en gemakkelijk te schillen.

De Turkse muts wint de prijs voor de gekste pompoen, omdat de vruchten uit twee lagen lijken te bestaan. Ze zijn eetbaar, maar vrij melig en zoet van smaak. Niet de beste smaak dus, maar alleen al voor de sier is hij de moeite van het kweken waard.

Je kunt de lange ranken van deze Hokkaido-pompoen over een trellis laten groeien. De vruchten van de ‘Uchiki Kuri’ worden vroeg rijp. Zijn grootste aantrekkingskracht is de rokerige, kastanjeachtige smaak.

Leg de vruchten wanneer ze verkleuren op bakstenen voor een goede luchtcirculatie en gelijkmatige rijping. Wanneer de pompoen helemaal gekleurd is en hij hol klinkt als je erop klopt, is hij oogstklaar. Laat bij het oogsten tien centimeter steel aan de vrucht zitten en leg hem twee of drie weken in een zonnige serre of op een vensterbank, zodat de schil harder wordt.

De overvloedige opbrengst van pompoenen kun je goed bewaren. Leg ze in een droge ruimte op hun kop, zodat er geen vocht verzamelt rond de steelaanzet. De meeste pompoenen blijven zo drie tot vier maanden goed.

Als er spontaan zaailingen van pompoenen opkomen in je tuin, eet de vruchten hiervan dan niet! Bewaar ook geen pompoenzaden van je vruchten om later te zaaien. Pompoenen kunnen makkelijk kruisbestuiven met niet-eetbare soorten. Eet je hier toch van, dan kun je goed ziek worden. Zaai dus altijd alleen maar vers zaaigoed. Smaakt een vrucht bitter? Eet hem dan niet maar gooi hem op de composthoop.