Een droogtebestendige tuin: deze planten houden van warme, droge omstandigheden

Tuinieren terwijl het klimaat verandert komt met flinke uitdagingen. Zo worden zomers onvoorspelbaarder met lange droge periodes en plotselinge stortbuien en stormen. Met je planten kun je enigszins inspelen op deze nieuwe omstandigheden. Wist je dat er eigenschappen zijn waaraan je droogtebestendige planten kunt herkennen? De volgende keer dat je op zoek gaat naar planten die goed tegen droogte kunnen, let dan op deze kenmerken.

Zelfs als het zo nu en dan met bakken uit de hemel komt zetten, kan droogte een groot probleem zijn in de tuin. Vooral als je een tuin hebt met een zonnige ligging en arme, schrale en goed waterdoorlatende grond herken je dit misschien. Kies in dit geval voor droogtebestendige planten die tijdens perioden van droogte goed voor zichzelf kunnen zorgen en tegelijk sterk genoeg zijn om een regenbui te doorstaan, zoals deze Cistus ‘Silver Pink’ (boven) of de rimpelroos Rosa rugosa ‘Roseraie de l‘Hay’ (onder).

Rond het Middellandse Zeegebied vind je planten die zijn ingesteld op zulke droge omstandigheden: in omstandigheden die dor lijken, komen zij helemaal tot hun recht! Laat je inspireren door deze geëvolueerde planten en planten uit vergelijkbare klimaatzones die gedijen tijdens droge, warme zomers en koele winters met matige tot hevige regen (en bijna geen vorst).

Iedere week praktische tips in je mailbox? Meld je dan nu aan voor onze gratis nieuwsbrief!

Zoek jij mooie, droogtebestendige planten voor in je tuin, zoals deze Pelargonium ‘Angeleyes Bicolor’? Let op de volgende eigenschappen en dan herken jij zo welke kandidaat geschikt is voor jouw tuin!

Droogtebestendige planten hebben herkenbare eigenschappen, die weer voorkomen in diverse combinaties. De standaardfuncties van bladeren zijn hetzelfde: ze vangen water en zonlicht op en zetten dit samen met kooldioxide om in zuurstof en glucose. Toch gaan planten op hun eigen manieren om met de uitdagingen en voordelen van hun omgeving. Zo hebben veel droogtebestendige planten smalle bladeren. Denk bijvoorbeeld aan rozemarijn en lavendel. De slanke, naaldachtige vorm zorgt ervoor dat er minder water verdampt dan bij een groter oppervlak.

Hetzelfde principe geldt voor planten die veel kleine bladeren hebben. Zoals je ziet op de foto hierboven heeft tijm blaadjes die dicht op elkaar staan en zo compacte matten van groen vormen. Deze matten beschermen de wortels en de grond tegen de zon en zorgen er zo voor dat de plant meer vocht vasthoudt. Engels gras vindt je op onbeschutte kliffen en heeft fijne, bijna ondoordringbare bladeren. De bladeren en papierachtige bloemen kunnen goed tegen de harde wind, ziltige zeelucht en brandende zon.

Dan zijn er ook droogtebestendige planten, zoals vetplanten, die water opslaan in hun bladeren. Dit zijn vetplanten, zoals sedum, aeonium en de Euphorbia myrsinites, die je eerder zag op de foto naast tijm. Deze soorten hebben vlezige bladeren die dienen als watervoorraden. Vaak worden deze bladeren ook nog beschermd door een waslaag. Ook planten zoals de laurier (Laurus nobilis, onder) hebben glanzende bladeren die goed tegen droogte kunnen.

Andere planten hebben een taaie beschermlaag om hun bladeren te beschermen tegen de verzengende zon. Een voorbeeld hiervan is de blauwe zeedistel (Eryngium maritimum). Deze plant heeft ook nog eens venijnige stekels om blad en bloem te beschermen.

De blauwe zeedistel is al een meesterlijke droogtebestendige plant, maar hij heeft nog meer eigenschappen die hem helpen overleven in droge gebieden. Zo heeft deze plant dikke penwortels die diep in de grond reiken, op zoek naar water. Veel planten uit droge gebieden hebben vlezige wortels, zoals medekustbewoner zeekool (Crambe maritima) en ook Acanthus en Oosterse klaproos trotseren de droogte op deze manier. Van sommige droogtebestendige planten kun je dan ook goed wortelstekken nemen, zoals vaste toortsen (Verbascum) die het met hun lange, dikke wortels prima redden in zonovergoten bermen.

Verbascum bombyciferum en veel van zijn verwanten hebben weer hun eigen manier van de droogte trotseren: ze hebben namelijk dikke, harige bladeren. De textuur en dikte van deze bladeren zijn twee redenen waarom deze planten minder snel uitdrogen, maar er is nog een derde: ze hebben een zilveren kleur. Dit trucje hebben planten uit warme, droge gebieden ontwikkeld om zonlicht te reflecteren. Denk aan het verschil tussen het dragen van een licht shirt en een donker shirt bij dertig graden en volle zon. De sierlijke halfheester zilverwinde (Convolvulus cneorum) en Santolina chamaecyparissus (boven) zijn perfecte voorbeelden hiervan. Hun zilverkleurige blaadjes lijken wel te glinsteren in de zon.