Rozemarijn stekken, zo pak je dat aan

Rozemarijn is een klassieker onder de kruiden die niet alleen in de keuken geliefd is, maar ook mega-populair is bij de bijen. Daar wil je meer van hebben! Gelukkig is rozemarijn stekken een fluitje van een cent.

In theorie kun je rozemarijn zaaien, maar het ontkiemen van de zaden duurt vreselijk lang – als ze al opkomen! Daarom is het echt beter om eerst een rozemarijnplant te kopen. Die kun je vervolgens na de bloei vermeerderen via stekken om meer planten te maken.

Iedere week handige tuintips, inspirerend plantenadvies en praktische checklists in je mailbox? Meld je dan nu aan voor onze gratis nieuwsbrief!

Het beste kun je stekken van de rozemarijn nemen in de ochtend, wanneer de stengels nog vol vocht zitten. Kies stengels zonder bloemen en ga als volgt te werk:

Knip jonge stengels van de plant die 10-15 cm lang zijn. Bewaar ze in een plastic zakje in de schaduw tot je tijd hebt om ze stek-klaar te maken. Zo voorkom je dat ze in de tussentijd uitdrogen.

Gebruik een scherp mes om de onderkant van de stengels af te snijden, net onder een bladknoop. Dat is het punt van waaruit de blaadjes groeien. Om vochtverlies te voorkomen verwijder je ook het grootste deel van de blaadjes onderaan de stengel.

Vul wat potjes met de stekgrond. Steek enkele stekjes van je rozemarijn langs de randen van de pot in de grond, of plant ze afzonderlijk van elkaar in zaaimodules. Geef de stekken water van boven om de grond rond de stekjes goed in te laten klinken. Zet de potten vervolgens in een koude kas of op de vensterbank op een beschutte, beschaduwde plek. Dek de stekken af met een plastic zakje of deksel om meer vocht vast te houden.

Bekijk na een paar weken de onderkant van de potjes en kijk of er al wortels verschijnen. Benevel de stekken en zorg ervoor dat de grond vochtig blijft. Zodra je stekken een goed wortelstelsel hebben, kun je ze loshalen van elkaar en afzonderlijk in potjes zetten met een universele (liefst turfvrije) potgrond.

Blijf de plantjes water geven en verpotten naarmate ze groter worden en de wortels de potten opvullen. Komend voorjaar zouden ze groot genoeg moeten zijn om in de tuin uit te planten.

Stekgrond bevat maar weinig voedingsstoffen, dus voed de rozemarijnplanten met een verdunde vloeibare meststof zodra ze wortels hebben.

Regelmatig besluiten botanici dat planten vanwege hun eigenschappen tóch anders ingedeeld moeten worden. Dat geldt ook voor rozemarijn. De aloude naam Rosmarinus officinalis heeft officieel plaatsgemaakt voor Salvia rosmarinus. Dus mocht je de nieuwe naam tegenkomen, dan weet je dat je nog steeds met dezelfde ‘gouwe ouwe’ rozemarijn te maken hebt.