Tuinhibiscus of altheastruik

Hibiscussen zijn prachtige planten. De grote trompetbloemen vind je in verschillende kleuren, afhankelijk van de variëteit. Je kunt de hibiscusfamilie grofweg verdelen in twee hoofdtypen: de winterharde, bladverliezende tuinhibiscus (Hibiscus syriacus) en de tere, groenblijvende hibiscus (Hibiscus rosa-sinensis), ook wel Chinese roos genoemd. Deze plantengids gaat over tuinhibiscus, Hibiscus syriacus.

Zoals gezegd zijn er twee Hibiscus-families: Hibiscus syriacus (tuinhibiscus) en Hibiscus rosa-sinensis (Chinese roos). Deze twee lijken op elkaar, maar hebben heel andere omstandigheden nodig. Zo komen winterharde tuinhibiscus-soorten oorspronkelijk uit Zuid-China en kunnen ze onze winters aan, terwijl tropische soorten – eveneens uit China – een minimumtemperatuur van 7ºC nodig hebben.

Je herkent tuinhibiscussen aan hun grote, enkele bloemen en hartvormige, matte bladeren. Ook komen ze voor in de kleuren rood, wit, lila en roze. Deze soorten zijn doorgaans makkelijk te kweken.

Kweek tuinhibiscus buiten in vochtige, goed doorlatende grond. Kies voor een warme, zonnige standplaats, het liefst beschut tegen wind. Tuinhibiscus kan uitgroeien tot een flinke struik van zo’n 2 m bij 2 m. In de vollegrond staan deze bloemen mooi in een gemengde sierborder, tropische tuin of als struik in een (deels) verwilderde hoek vol bloemen.

Zowel winterharde als tere variëteiten kunnen goed in potten staan, zolang ze grond hebben die goed water doorlaat. Verpot deze planten elke twee tot drie jaar om ze gezond te houden en gebruik in dat geval voor turfvrije potgrond met leem.

Geef je tuinhibiscus jaarlijks in het voorjaar voeding. Kies voor een voeding die langzaam vrijkomt en een hoog kaliumgehalte heeft, zoals rozenvoeding. Mulch in de herfst om de bodem vochtig te houden, de wortels te beschermen tegen kou en onkruid tegen te gaan.

Sterft het blad van je buitenplant af na een strenge vorst? Geen paniek, hibiscus is een bladverliezende soort, dus dat is heel normaal. Knip dode stengels terug tot ongeveer 10 cm boven de grond. In mei of juni zullen de stengels weer aangroeien. Hierbij is het normaal dat de voorjaarsgroei traag op gang komt bij winterharde varianten. Soms begint deze zelfs pas in juli.

Na drie jaar of wanneer je winterharde plant een hoogte van 1,5 m heeft bereikt, is het tijd om te snoeien. Zo houd je hem in vorm en stimuleer je een struikachtige, volle groei. Als je tuinhibiscus niet snoeit, raakt de vorm steeds verder uit model.

Snoei je plant na de bloei. Knip hierbij elke tak terug tot een bladknop op de hoogte waarop je de plant wilt hebben. Verder is het een goed idee om oud hout uit het midden van de plant weg te halen, zodat de luchtcirculatie verbetert.

Over het algemeen hebben winterharde hibiscussen weinig problemen en groeien ze goed zonder dat je veel hoeft te doen.

Hibiscus syriacus is ook een goede plant voor de bestuivers in je tuin. Vooral bijen zijn dol op de bloemen.

Ga je Hibiscus syriacus kopen voor je tuin? Houd hier vooral rekening mee: