Lange ereprijs (Veronica longifolia)

In Nederland is lange ereprijs (Veronica longifolia) een vrij zeldzame en daarom ook een beschermde inheemse plant. Het is een echte zomerbloeier – van juni tot en met augustus – en een geweldige aanwinst in tuinen. 

Iedere week tips over biodiversiteit in je mailbox? Meld je dan nu aan voor onze gratis nieuwsbrief!

Lange ereprijs is een overblijvende plant uit de weegbreefamilie (Plantaginaceae) en wordt 60 tot 120 cm hoog. Het is een groot geslacht met wereldwijd ruim 500 soorten, waarvan in Nederland en België ruim twintig wilde soorten leven. Er worden ook veel gekweekte varianten (cultivars) verkocht, van wit tot donkerroze. De inheemse plant lijkt op aarereprijs (Veronica spicata), een niet-inheemse soort die op verschillende plekken is verwilderd. 

In Nederland komt deze inheemse plant in het wild nog maar op enkele plaatsen voor, onder meer in het stroomgebied van de Overijsselse Vecht, de Dinkel en de Dommel. 

De plant heeft mooie rechtopstaande stengels die soms aan de top zijn vertakt. De bloeiwijze bestaat uit dichte, aarvormige trossen van kort gesteelde bloempjes. De prachtige intens (hemels)blauwe bloemaren, die soms ook wit zijn, kunnen wel 15 cm lang worden en zijn erg geliefd bij hommels. 

De wortels bestaan uit korte, ondergrondse uitlopers en het blad is niet gevoelig voor meeldauw. Het blad sterft in de winter geheel af, maar loopt vroeg in het voorjaar alweer uit. 

Veronica longifolia verlangt een standplaats met zon tot lichte schaduw op een grond die niet te droog mag zijn. In combinatie met andere soorten vraagt de plant wel ruimte, zodat hij goed kan groeien. In tuinen ben lange ereprijs goed te combineren met bijvoorbeeld wilde bertram, wilde cichorei, grote kattenstaart, koninginnekruid, beemdkroon en muskuskaasjeskruid.

Andere wildeplantensoorten die je in de natuurlijke biotoop kunt vinden, zijn onder andere gewone smeerwortel, moerasvergeet-mij-nietje, grote wederik, heelblaadjes, grote kattenstaart, poelruit, echte valeriaan en moerasandoorn. 

Vooral aardhommels komen op mijn de nectar- en stuifmeelrijke bloemen af. Aardhommels hebben in verhouding een vrij korte tong (gemiddeld 6,7 mm) en nestelen in de aarde, vaak in oude muizennesten of mollengangen die wel tot 1,5 meter diep kunnen liggen.