Inheemse plant: gewone salomonszegel (Polygonatum multiflorum)

De gewone salomonszegel is een overblijvende plant uit de familie van de asperges (Asparagaceae) en kan 30 tot 90 cm hoog worden. De plant is een opvallende verschijning: zijn hangende klokvormige bloemen zijn wit van kleur, staan in een rij en hebben aan het eind een groen puntje. Ze bloeien in de maanden mei en juni.

Gewone salomonszegel is geen druk bevlogen drachtplant. Dit heeft te maken met het feit dat de nectar diep in mijn bloemen zit. Daar kunnen alleen insecten met een lange tong bij komen. De vruchten zien eruit als berijpte blauwzwarte bessen. Ze smaken zoet en zijn giftig voor mensen. De gebogen overhangende stengel van Polygonatum multiflorum is rond en glad en zijn groene tot blauwgroene bladeren zijn langwerpig tot elliptisch. 

Verder heeft de plant een dikke, vertakte wortelstok waaruit elk voorjaar weer nieuwe stengels ontspruiten. Op de plaats waar de oude stengel is afgevallen zit een litteken in de vorm van een verdikte knoop die op een zegel lijkt. Dit proces herhaalt zich jaarlijks.

Iedere week dit soort praktische tips in je mailbox? Meld je dan nu aan voor onze gratis nieuwsbrief!

De Nederlandse naam van Polygonatum multiflorum houdt verband met de littekens op de wortelstok, die de afgestorven stengels erop achter laten. Daarin zag men de afdruk van de zegelring van de Bijbelse koning Salomon. De botanische naam Polygonatum komt van het Griekse polus (veel) en gonu (knie, knoop of verdikking), wat slaat op de vele knopen in de wortelstok. De soortaanduiding multiflorum is een samenstelling van de Latijnse woorden multi (veel) en flos (bloem), dus veelbloemig.

In de oudheid werd deze plant medicinaal gebruikt om zweren, wonden, kneuzingen, bloeduitstortingen en gebroken gewrichten te helen. Verder werd gewone salomonszegel ingezet als bloedreinigend en urine-afdrijvend middel. Omdat het litteken op de wortelstok op een eksteroog leek, werd tegen dergelijke pijnlijke eeltplekken een zalf van de wortel gemaakt. De (niet-giftige) wortelstok van gewone salomonszegel wordt nog steeds medicinaal gebruikt. 

Gewone salomonszegel verlangt beschaduwde tot halfbeschaduwde plekken en een vrij droge tot enigszins vochthoudende bodem die niet te voedselrijk is. De bodem kan variëren van een beetje zuur tot neutraal tot enigszins kalkhoudend. Bij voorkeur groeit deze plant op lemige grond, maar in het wild ook te vinden op een kleiige of venige bodem.

Verder is Polygonatum multiflorum een vrij gemakkelijke plant voor de siertuin op een drogere bodem in de halfschaduw. Hij is bijvoorbeeld goed te combineren met lievevrouwebedstro, gevlekt longkruid, tongvaren, knikkend nagelkruid, wilde akelei, ruig klokje en grote muur. De plant vermeerdert zich zowel generatief als vegetatief en kan hele groepen vormen.

Stichting NL Bloeit! kweekt bijzonder aantrekkelijke inheemse planten, soorten waar de wilde bijen, vlinders en heel veel andere insecten dol op zijn. In Nederland zijn er nog maar weinig van deze planten in het wild te vinden en jij kunt helpen door juist de inheemse planten in je tuin te zetten. Op een paar vierkante meter kun je al een prachtige wilde weelde creëren.